Ahmed Efendi, Siyâhi

(ö.1099 / 1687-88) Türk Nesta’lik Hattatı.

İstanbul’da doğdu; babasının adı Sâlih’tir. Türk nesta’lik hattının ilk büyük üstatlanndan biri olarak kabul edilmiş, rengi siyah olduğundan Siyâhî lakabıyla anılmıştır. Hattı, akrabası meşhur hattatlardan Tophaneli Mahmud Efendi’den öğrenerek icâzet aldı. Askeri kassâm·başkâtibi olarak Defterdar Kılıç Ali Paşa ile Trabzon’a giderken Ağva sahilinde vefat etti. Himmetzâde Abdullah Efendi’nin, vefatına düşürdüğü tarih şöyledir: ” Haşrda rû-sefid ola Siyâhî-i elemdîde” (1099/ 1687-88). Nesta’lik yazıdaki başarısından dolayı devrinin İmâd’ı olarak kabul edilmiştir. Aynı zamanda şair olan Ahmed Efendi pek çok hattat yetiştirmiştir; Durmuşzâde Ahmed Efendi bunların en meşhurudur.

Eserlerinin bir kısmı bazı müze ve özel koleksiyonlarda bulunmaktadır.

BİBLİYOGRAFYA :
Suyalcuzâde, Devhatü’l-küttâb s. 63; Müstakimzâde, Tuhfe, s. 364; Habîb, Hat ve Hattâtân, İstanbul 1306, s, 236; Şevket Rado, Türk Hattatları, İstanbul, ts., s. 106,

Müellif: Ali Aalparslan

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1989 yılında İstanbul’da basılan 2. cildinde, 61 numaralı sayfada yer almıştır. 

X