(1861-1941) Son dönemin “reîsülhattâtîn” unvanlı meşhur hattatı.
29 Kasım 1861’de İstanbul’da Fındıklı’da doğdu. Tersâne-i âmire erzak anbarı başkâtibi Süleyman Efendi’nin oğludur. İlk tahsilini yaptığı zeyrek Sâliha Sultan Mektebi’nde yazı hocası Süleyman Efendi’den hat meşketmeye başladı. Fâtih Rüşdiyesi’ni bitirdikten sonra dâhiliye muhasebesine memur oldu. (1880) Bu arada Sâmi Efendi’ye dört yıl devam ederek sülüs-nesih yazılarından icâzet aldı. (1884) Hocasının arzusuyla Kâmil mahlasını Hâşim’e çevirdi. Bu sebeble 1304-1307 (1887-1890) yıları arasındaki yazılarında Ahmed Hâşim imzasına rastlanmaktadır. Fakat bir müddet sonra tekrar Kâmil mahlasını kullanmaya başladığından bu isimle tanındı. Yazıdaki kabiliyet ve başarısı sebebiyle Dîvân-ı Hümâyun Mühimme Kalemi’ne tayin edildi. (1894) Burada Sâmi Efendi’den divanî yazılarını ve tuğra çekmesini öğrenerek ertesi yıl nâmenüvisliğe getirildi. Hocası emekliye ayrılınca onun yerine Nişân-ı Hümâyun Kalemi mümeyyizliği ve hutût-ı mütenevvia muallimi oldu. (1990) Bu vazifesine 1914’te, yeni açılan Medresetü’l-Hattâtîn sülüs-nesih hocalığı ile Galatasaray Sultânîsi rik’a dersleri hocalığı da ilâve edildi. (1918) Bâbıâli’nin lağvedilmesiyle Divân-ı Hümâyun’daki vazifesinden emekliye sevkedildi. (19229 Harf inkılâbına kadar Hat Mektebi’nde hocalık yaptı. (1928) Güzel SanatlarAkademisi’nde hüsn-i hat öğretilmesine müsaade edilince burada vefatına kadar yürüteceği yazı hocalığına başladı (1936). Biri 1935, diğeri 1940’ta olmak üzere Mısır prenslerinden Mehmet Ali Tevfik Paşa tarafından iki kere Mısır’a davet edildi. Birincisinde paşanın İslâm sanat ve mimârîsinin hemen bütün devirlerini içine alan bir İslâm Sanatları Müzesi şeklinde yaptırdığı Kasrü’l- Menyel bünyesinde bulunan mescidin bütün yazılarını yazdı. İkincisinde ise aynı sarayda kurulan hat müzesine konulacak yazıları İbnülemin Mahmut Kemal İnal ile birlikte seçip tasnif etti. Günümüzde bir müze olarak kullanılan bu sarayın çeşitli bölümlerinde Kâmil Akdik’in pek çok yazısı bulunmaktadır. 23 Temmuz 1941 gecesi Fatih’deki evinde vefat etti ve Eyüp’te Gümüşsuyu Kabristanı’na defnedildi. Kabir Kitâbesi, oğlu ressam Şeref Akdik tarafından yazılmıştır.
Hat tarihinde zaman zaman kıdem ve dirayetiyle önde gelen hattatlara verilmesi mûtat olan ‘’reîsülhattâtîn” unvanı son olarak 21 Ağustos 1915’te Kâmil Efendi’ye tevcih edilmiştir.
Kâmil Akdik disiplinli hayatı ve perhize dikkat etmesi sebebiyle uzun süren ömrünün sonlarında bile el titremesi ve görme bozukluğu gibi sıkıntılar çekmeden seçkin eserler bırakmıştır. Dîvân-ı Hümayûn’daki resmî vazifesi esnasında divânî, celî-dîvânî veya rık’a hatlarıyla yazdığı menşur, berat, muâhedenâme, tasdiknâme gibi evrak dışında, yazı hocası olarak hazırladığı meşk’ler de pek çoktur. Ayrıca sülüs-nesih kıtalar, murakka’lar (yazı albümleri), hilye ve levhalar, kitabeler, bazı sûre ve cüzlerden başka birde Mushaf yazmıştır.
Eski hattatların eserlerinden meydana gelen kıymetli hat koleksiyonu ölümünden sonra Topkapı Sarayı Müzesi’nce satın alınmıştır.
BİBLİYOGRAFYA
Melek Celâl, Reîsü’l- hattâtîn Kâmil Akdik, İstanbul 1938; İbnülemin, Son Hattatlar, s. 172-178; Mahmûd Kâmil Hüseyin Zeyyan v. dğr.Delîlü methafi kasri’l- menyel, Kahire 1979, s. 51-59; M. Uğur Derman, Türk Hat Sanatının Şâheserleri, İstanbul 1982,s. 49. İSAM
Müellif: M. Uğur Derman
Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1989 yılında İstanbul’da basılan 2. cildinde, 234-235 numaralı sayfalarda yer almıştır.
