(ö.1120/1708) Türk hattatı.
İstanbul’ludur. Kaynaklardaki kısa mâlumattan Eyüp civarında yaşadığı anlaşılmaktadır. Sülüs ve Nesihi Suyolcuzâde Mustafa Efendi’den öğrendi ve kısa sürede icâzet aldı. Kaynaklar, yazısının hocasının hattına, ayırt edilemeyecek kadar benzediğini belirtirler. Suyolcuzâde’nin Eyüp Sultan Camii için başladığı üç satırı sülüs, geri kalanı nesih hattıyla yazılmış büyük boy Kur’ân-ı Kerîm’i tamamladı. Aklâm-ı Sitte’de mahir bir hattat idi. İstanbul’da vefat etti.
BİBLİYOGRAFYA:
Suyolcuzâde, Devhatü’l-küttâb, s. 12; Müstakimzâde, Tuhfe, s. 99; Şevket Rado, Türk Hattatları , İstanbul, ts., s. 120; R. Ekrem Koçu, ‘’Ahmed Efendi(Kurşuncuzâde)”.İst.A. I. 358.
Müellif: Muhittin Serin
Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1989 yılında İstanbul’da basılan 2. cildinde, 60 numaralı sayfada yer almıştır.