Abdurrahman Efendi

Çinicizâde (ö.1137-1724) Türk hattatı

İstanbulludur. Sülüs-nesih yazılarını Ramazan Efendiden öğrenerek icâzet aldı. Gubârî hattıyla yazmayı daha çok severdi. Yüz Mushaf-ı Şerif yazdı. Eserlerinin çoğu Baruthâneli Abdullah tarafından tezhip edilmiştir. Hattat Hâfız Osmanın ihtiyarlığında, kalemlerini onun arzusuna uygun bir şekilde açar, düzeltirdi. Aynı zamanda, devrinin meşhur mûsikişinası ve padişah mevlidhanlarından olan sanatkârın bu yönü üzerinde mûsiki kaynaklarında yeterli bilgi yoktur. Hayatının son yirmi yılı III. Ahmed zamanında geçmiştir. Hekimoğlu Ali Paşa Camiinin karşısındaki Abdal Yâkub Tekkesi Şeyhi Üveys Dede Türbesinde gömülüdür.

BİBLİYOGRAFYA;
Müstekimzâde, Tuhfe-i Hattâtîn (nşr. İbnülemin Mahmud Kemal), İstanbul 1928,s. 253; Uzunçarşılı, Osmanlı Tarihi,IV/2, s. 564; Şevket Rado, Türk Hattâtları, İstanbul,ts. (Yayın Matbaacılık), s. 102, 112, 131, 145; R. Ekrem Koçu,Abdurrahman Efendi,İst. A. I,158.

Müellif: Muhittin Serin

 

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1988 yılında İstanbul’da basılan 1. cildinde, 160 numaralı sayfada yer almıştır. 

X